بازتاب دگرشهای اقلیمی بر حوزههای کشورداری در ایران
نویسنده: مراد کاویانی راد
فرایند کشورداری بر تصمیم و ادراک محیطی کارگزاران از امنیت و توسعه استوار است. قلمروداری به فراخور توانش‌ها و تنگناهای محیطی (اجتماعی و طبیعی) ناگزیر از تصمیم‌گیری و برنامهریزی است. از این رو، بحران کمبود آب میتواند به بحران در تصمیمها و برنامهها در فرایند کشورداری بینجامد. کمآبی شناسه ذاتی و دیرپای کشور ایران است. بر بنیاد دادهها، طی سال آبی جاری (از مهر ۱۴۰۲ تا بهمن ۱۴۰۲ که این سطور نوشته می‌شود) دگرشهای اقلیمی، پیشبینیهای پیونددار با بارش را بیاثر و کشور را درگیر خشکسالی شدیدی کرده است. همآیندی و همافزایی بحران‌های زیست‌محیطی با محوریت بحران آب با دیگر بحران‌های اجتماعی و اقتصادی در کشور بازتابهای گسترده و پرهزینهای دارد که میتوانند حوزههای مختلف کشورداری را به چالش بکشند. نوشتار پیش رو بر آن است که بازتاب دگرشهای اقلیمی را در حوزه کشورداری در ایران بررسی و واکاوی کند.
ماه‌نگار دیده‌بان امنیت ملی شماره ۱۴۲
